Najmądrzejszy i najgłupszy argument za tym, by się zaszczepić

[Paneth]

Dzięki za odpowiedź Peneth, a czemu nie ma możliwości? Jest aż tak ciężko się dostać? Jeszcze gorzej niż z USMLE w stanach?

Nie chodzi o zdobycie licencji, bo w państwach EU nie ma takiego wymogu. Ostatnio rząd się zorientował, że do UK przyjeżdża wielu imigrantów i oni zabierają miejsca szkoleniowe rodakom, więc pierwszeństwo w otwieraniu specjalizacji mają Brytyjczycy. Ilość miejsc jest ograniczona, więc nie łatwo je zdobyć. Natomiast już wykształconych lekarzy specjalistów w UK przyjmują z otwartymi rękami.

W USA niezależnie, czy jesteś świeżo po studiach, czy masz specjalizację, musisz udowodnić im, że naprawdę umiesz medycynę, więc trudność polega raczej na zdaniu egzaminów, podczas gdy w UK - na wypełnieniu formalności.

[Newman]

Z kwestią emigracji wiąże się bardzo istotna sprawa - jak ktoś "obcy" jest traktowany w nowym środowisku - to dotyczy zarówno wejścia w środowisko zagraniczne, jak i w zamknięte otoczenie krajowe.

Mam znajomych, którzy jedno- studiuja, a drugie na specce z kardiologii. Mówili, ze wszystko jest lepsze, ale jest to coś, ze byli kimś obcym, troszkę inaczej traktowani. To troszkę może jednak po dłuższym czasie dać się we znaki...

Czy macie podobne przemyślenia/ doświadczenia/ relacje?

[Matt]

Czy macie podobne przemyślenia/ doświadczenia/ relacje?

To zależy m.in. od kraju, do którego się jedzie.

Norwegowie podobnie jak np. Szwedzi są ogólnie bardzo mili, ale raczej trzymają dystans wobec obcych osób. Sytuacja zmienia się gdy outsider mówi w ich rodzimym języku, a nie używa angielskiego. Gdy pojechałem na konferencję do Oslo pierwszy raz ludzie byli mili ale raczej mało rozmowni i konczyło się na "jak się masz?" i "jak podoba Ci sie w naszym kraju?" mimo,ze w Norwegii z biegłą znajomością angielskiego raczej problemow nie ma. Gdy po roku pojechałem na staż z komunikatywną znajomością norweskiego zauważyłem zmiane podejścia. Ludzie byli o wiele bardziej rozmowni i przyjaźnie nastawieni.

Wiem, że niektórzy mieli problem z sąsiadami - znam przypadek gdzie po prowadzeniu się polskiej rodziny na osiedle norwescy sąsiedzi zaczęli zamykać drzwi i auta na klucz z obawy przed kradzieżą. Sam nic takiego na szczęscie nie odczułem.

[ddaga89]

Ja uciekam jak da radę. Za sobą mam już wyjazd za granicę na dłuższy okres. Oprócz tęsknoty za rodziną nie czułam najmniejszej potrzeby do powrotu. Tak już mam, że szybko aklimatyzuję się w nowych miejscach. Myślę o Kandzie albo krajach skandynawskich.

[Isome]

Ja również rozważam wyjazd do Skandynawii, najchętniej do Szwecji. Ale bez dyplomu ani rusz, na razie czekają mnie studia, jeśli się dostanę.

[kwasek]

U mnie wyjazd to tylko kwestia czasu ..jak sie dostane na specke za pierwszym podejsciem ,koncze ja w Polsce jak nie od razu sie pakuje

NIemcy,Norwegia, Dania ( wszystko mi jedno )

Tu sie nie da normalnie zyć

[rys]

A ja chciałbym zostać mimo wszystko. Za bardzo przywiązałem się do swojego kraju. I chociaż szlag mnie trafia co tu się wyrabia, to mimo wszystko czuję emocjonalną więź. Po za tym uważam że trzeba wziąć swoje interesy w swoje ręce i walczyć o swoje prawa, to też jest argument za pozostaniem;)

Po za tym rodzina cała w kraju, dla nich też trzeba zostać.

[Polkens]

Czy ktoś się orientuje, jak wygląda dostanie się na speckę w Austrii? (choroby wewnętrzne, z naciskiem na gastro)